15 mei 2018

‘Camino’ van Graeme Simsion en Anne Buist


Zoë is Amerikaans, moeder van twee jong volwassen dochters, haar tweede man is een paar weken geleden met zijn auto verongelukt. Verdrietig en verward vlucht ze naar haar oude studievriendin Camille in Frankrijk.  Maar ook hier kan ze haar draai niet vinden en in een opwelling besluit ze de Camino, het Sint Jacobs pelgrim pad te gaan lopen.  Ze meldt zich bij Monsieur Chevallier, de plaatselijke contactpersoon voor deze pelgrimage. Van hem ontvangt ze de nodige paperassen en goede raad, wat te doen met blaren en “alles wat je gratis ontvangt op de Camino moet je accepteren”. “En aan het einde van de reis zul je vinden wat je bent kwijtgeraakt” voegt hij daaraan toe. Het klinkt Zoë allemaal iets te zweverig. Ze zal wel zien wat er op haar pad komt.

Vechtscheiding
Martin is Engelsman, heeft net een vechtscheiding achter de rug waar zijn tienerdochter de dupe van is geworden. Hij houdt daarom angstvallig afstand tot zijn ex en dochter Sarah.  In Frankrijk heeft hij een tijdelijke baan aan een technische school gehad, maar zijn contract is afgelopen. Tijdens zijn aanstelling bij de school heeft hij een hulpkarretje voor wandelaars ontworpen. Er is al wat belangstelling van fabrikanten om het te gaan ontwikkelen maar eerst moet de kar getest worden. En wat is een betere test dan de Camino, een lange voettocht door Frankrijk en Spanje, de ultieme beproeving voor zijn buggy.  Goed voorbereid met GPS en smartphone begint Martin aan zijn tocht. Nog voor hij goed en wel vertrokken is ziet hij Zoë in een plaatselijke winkel. Zij ziet hem aan voor een winkeldief, hij vindt haar een rare Amerikaanse. Hun wegen blijven elkaar kruisen en langzaam maar zeker ontstaat er een zekere waardering voor elkaar. Maar of er meer in zit?

Karakter
‘Camino’ is een beetje als de Camino zelf, het komt wat langzaam op gang maar als je er eenmaal inzit wil je het einde halen, liefst zo snel mogelijk. Zoë en Martin ontmoeten veel andere pelgrimgangers, de vier Braziliaanse vrouwen met elk hun eigen karakter die de tocht niet allemaal even serieus nemen. De jonge Duitser Bernhard die wel een heel bijzondere manier van overnachten heeft en bovendien ijzerenheinige kritiek op het zo doordacht geconstrueerde karretje van Martin blijft leveren. De zes Spaanse heren, de Amerikanen, ieder heeft zijn eigen opvatting over de Camino. Veel van die karakters hebben de auteurs op hun eigen pelgrimage in 2011 en 2016 ontmoet.  Het levert een hartverwarmende roman op, met veel humor en hier en daar wat romantiek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten