13 maart 2018

‘Het huis met de Judasboom’ van Laura McVeigh


Soms heeft een boek niet zo’n aansprekende omslag.  De tekst “indrukwekkende roman over oorlog, veerkracht en hoop” en de aanbeveling  “een verhaal dat doet denken aan ‘De vliegeraar” op de voorkant waren de reden het boek toch op te pakken. Een goede keuze, bleek al snel. Het verhaal dat hoofdpersoon Afsana vertelt houdt de aandacht van begin tot eind vast.  Afsana is zes als de Sovjettroepen zich terugtrekken uit Afghanistan. Samen met haar ouders, drie oudere kinderen en een jonger broertje woont ze in een prachtig huis in Kaboel. Het huis is van de vriend van haar vader Arsalan,  hij wordt kort na de terugtrekking van de Sovjets dood aangetroffen. Dat is het teken voor de ouders, liberaal en beiden gestudeerd aan de universiteit, om te vluchten, het gezin vertrekt naar de grootouders van Afsana die in de bergen wonen.

Bergdorp
Daar is het erg wennen, de bergbewoners hebben een totaal ander levensritme, vooral Afsana’s in Kaboel geboren moeder moet vaak slikken. Maar Afsana is een kind en past zich snel aan. Aanvankelijk voelt ze zich heel vrij. De geruchten over de Taliban worden echter steeds sterker, als deze strijders het bergdorp bezoeken en hun wrede gezicht laten zien, slaat het gevoel van vrijheid al snel om in grote angst. Niemand durft zich nog uit te spreken over kwesties, helemaal niet als grote broer Javad zich het hoofd op hol laat brengen door de plaatselijke talibanleraar. Opnieuw moet er gevlucht worden, Afsana, inmiddels vijftien, belandt uiteindelijk in de Trans Siberië Express. Op zoek naar vrijheid begint ze het verhaal te schrijven zoals het haar en haar familie is overkomen.

Wreed
Auteur Laura McVeigh  is jarenlang voorzitter geweest van PEN International, de wereldwijde organisatie ter verdediging van de vrijheid van meningsuiting en bevordering van de literatuur, heeft gewerkt als hoofd van het Global Girls Fund en is hartstochtelijk pleitbezorger voor onderwijs aan meisjes.  In deze hoedanigheden heeft ze inspiratie opgedaan voor haar debuutroman ‘Het huis met de Judasboom’. Het boek grijpt je aan,  soms lijkt het een koortsachtige droom die niet waar kan zijn. Afsana’s werkelijkheid, wreder dan je voor mogelijk houdt, is het lot van veel vluchtelingen en blijft tot de dag van vandaag actueel.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten